اهالی روستا همیشه در تلاش هستند و همراه با تلاش زیاد عنصر محبت در آنها تقویت شده است، محبتی که بی دریغ و بدون چشم داشت به مهمان خود عطا می کنند. این نکته در اهالی روستاهای کویری مخصوصا توابع اردکان قوت بیشتری پیدا میکند، آب را از قنات به سختی به روستا می آورند و با مشکلات زیاد محصولی پرورش می دهند اما به راحتی تو را مهمان به عشق و خدمت می کنند.
روستاگردی یکی از شاخه های گردشگری است که برای من که عاشق عطر روستا هستم همیشه حال خوب به ارمغان آورده است. اینبار در اردکان به روستاهای نزدیک شهر اردکان رفتم و جز عشق و محبت و لبخند زیبای مردم روستا در ذهنم چیزی به یادگار نخواهد ماند. روستاگردی در اردکان را به شدت توصیه می کنم، مردم روستا برایتان داستان قنات و مزرعه، گرما و بادگیر، شب های سرد اما پرستاره، ماست محلی و نان داغ، سکوت و صبر،سادگی و محبت را تعریف خواهند کرد و روحتان پس از آن زمان هر وقت دلتنگ شد به روستا پرواز خواهد کرد.
در روستا اگر کسی توانایی انجام کشاورزی را داشته باشد و مهم تر از آن آب قنات به قدر کافی باشد، پیشه عشق ورزی (کشاورزی) را در پیش می گیرد، و در کویر خشک گندم می کارد و محبت درو می کند. مردم روستا مانند قنات در حرکت و زلال و مانند بادگیر ایستاده و مقاوم هستند و چون آفتاب اردکان گرم هستند.
من کاظم حسینی، راهنمای گردشگری هستم اما به این حرفه صرفا به عنوان منبع درآمد نگاه نمی کنم و در مسیر علاقه خودم به طبیعت، تاریخ و آداب و رسوم ایرانیان قدم برمی‌دارم.
مردم نگاری و عکسها عالی بود و از همه شون لذت بردم
ثبت چهره افراد و وصف خوبی که از روستا و روستاییان دارند، باعث شد که آنجا خیلی برای منِ مخاطب ملموس شود و علاقه ام به دیدن اردکان دوصد چندان….
خیلی جالب و جذاب بود
موفق باشید ??
مردم نگاری خوبی داشتند.
عالی بود.فضای روستا های کویری بسیار زیبا و دلچسبه