بافت قدیم دزفول /دسفیل/ داستان زندگی مردمانی در موزه‌ای زنده از شگفتی‌های هنر معماری آجری است.
کوچه‌های پر پیچ و تاب، با شیب تند
در مسیر کشف قصه‌های گذرها و دالان‌ها، “گم شدن” اولین حس هر تازه رهگذری است که “پیدا شدن” را جستجو می‌کند.
سرزمین شگفتی‌های آجری، دایره‌المعارفی از نام‌های اصیل ایرانی را سر هر کوچه در دل کتیبه‌های کاشی، جای داده است.
گودرز، سیوند، شیده
جایزه‌ی پرسه در این کوچه‌ها، سرمست شدن از عطر دلپذیر قورمه‌سبزی، بوی تلخ تریاک، صدای خنده‌های بازی کودکان در کوچه‌ها یا منظره‌ی قالی‌های شسته شده روی بوم خانه‌هاست.
شاید خوش اقبال باشید و در پیچ بعدی، همراهی بچه ها در خانه تکانی عید را ببینید و صدای شُرشُر آب روی آجرفرش‌های پلکانی کوچه‌های جوجه‌رو به گوش شما برسد.
اینها تصویر آخرین روزهای اسفندماه است، بر حاشیه رود دز.
محمد اعجازی هستم
یک کوله گرد که به دنبال ناشناخته‌های ایران زمین با به راه سفر میگذارم.
معتقدم مسیر مهمتر از مقصد هست و سعی میکنم از مسیر لذت ببرم و نفس کشیدن رو برای حداقل یکنفر ساده تر کنم.
سه سال هست که راهنمای گردشگری هستم و پنج سال به تمرین کوهنوردی و یادگیری آن گذرانده ام.
عكس بچه ها تو كوچه فوق العادست
عكس ها رو بيشتر پسنديدم
متن زياد قوي نبود